Geneza nazwy rum

Pochodzenie angielskiej nazwy rum (hiszpańskie: ron) nie jest ściśle określone, istnieje kilka wersji dotyczących jej genezy. Według pierwszej, pochodzi od łacińskiej nazwy trzciny cukrowej Saccharum officinarum. Francuzi twierdzą natomiast, że miano złotego trunku wywodzi się od malajskiego wyrazu brum – przefermentowanego napoju, którego nazwa została zmieniona przez Anglików pod koniec XVII wieku. Kolejna wersja, którą możemy usłyszeć, nawiązuje do pirackiego zawołania: rum-bul­lion! lub rum-bustin! wykrzykiwanego przez rozochoconych ru­mem malajskich rabusiów, w trakcie ataku na okręty handlowe.

Rum – piracki trunek pity podczas wybuchu epidemii

W manuskryptach z 1651 roku, opisujących wyspę Barbados, możemy spotkać się natomiast ze słowem rumbullion, którego używano przed spożyciem alkoholu wytwarzanego z trzciny cu­krowej. Ze względu na to, że rum jest trunkiem palącym, Anglicy często nazywali go kill devil (‘zabójczy diabeł’). Inna, niezwykle ciekawa historia mówi o tym, że rum wziął swoją nazwę od sław­nego admirała Edwarda Vernona określanego przez marynarzy jako Old Rummy (‘stary pijak’). To właśnie on podczas wybuchu epidemii szkorbutu w 1745 roku kazał chorym marynarzom spo­żywać karaibski napitek, a ci – zachwyceni gestem admirała – oddali mu cześć, nazywając trunek rumem.

Rumy festiwalowe dostępne są w BlackBeard
Za kilka dni online w BlackBeard.Store

Przeczytaj także:

Rum – jak wybrać? Poradnik początkującego

Lazy Dodo